Catedrales – Claudia Piñeiro
«Catedrales» de Claudia Piñeiro é unha novela fascinante que penetra nos recunchos máis escuros do ser humano. Esta obra preséntanos a Inés, unha arquitecta que traballa na restauración dunha catedral en Buenos Aires, e ao seu esposo, Ernesto, un escritor que se atopa nunha crise creativa.
A historia comeza coa misteriosa desaparición de Ernesto, o que leva a Inés a iniciar unha procura desesperada do seu esposo. A medida que avanza a trama, vanse revelando secretos e traizóns na vida da parella, así como na doutros personaxes que forman parte da trama.
A narrativa de Piñeiro é fluída e cativadora, o que fai que o lector non poida despegarse da historia. Ademais, a autora manexa con habilidade a estrutura da novela, alternando entre o presente e o pasado para ir descubrindo aos poucos a complexidade dos personaxes e as súas relacións.
Un dos aspectos máis destacados de «Catedrales» é o retrato psicolóxico dos personaxes. Piñeiro logra captar de maneira precisa e realista as emocións e os pensamentos dos protagonistas, facendo que o lector se identifique con eles e comprenda as súas motivacións.
Neste sentido, Inés é un dos personaxes máis interesantes da novela. A súa loita por atopar ao seu esposo e o seu enfrontamento co seu propio pasado fan que sexa unha protagonista complexa e multifacética. Ao longo da trama, Inés vai descubrindo verdades incómodas sobre a súa vida e o seu matrimonio, o que a leva a cuestionarse as súas propias decisións e a enfrontarse aos seus medos.
Outro dos temas que aborda «Catedrales» é a corrupción na política e na sociedade en xeral. A través dos personaxes secundarios, a autora mostra como a ambición e o poder poden corromper mesmo ás persoas máis aparentemente íntegras.
En canto á prosa da novela, é elegante e evocadora, o que contribúe a crear unha atmosfera misteriosa e opresiva. Piñeiro utiliza a arquitectura da catedral como metáfora da vida dos personaxes, facendo que o lector senta atrapado xunto a eles nun espazo claustrofóbico e escuro.
Por último, cabe destacar o final de «Catedrales», que é sorprendente e satisfactorio á vez. Piñeiro logra pechar a trama de maneira coherente e emocionante, deixando ao lector coa sensación de vivir unha experiencia literaria única.
